niedziela, 21 sierpnia 2016

Jestem




W błękicie nieba
w słonecznych promieniach
galopując brzegiem bezkresnych wód
radośnie zmierzam do życia celu
bez ciebie i nieżyciowych kłód

5 komentarzy:

  1. Podoba mi się, najbardziej to /bez ciebie i nieżyciowych kłód/ z resztą, na pewno osiągniesz cel. Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  2. Również i mi podoba się, ta poetycka miniaturka. Krótko, zwięźle i na temat, z odpowiednią refleksją. Pozdrawiam! Xmena

    OdpowiedzUsuń
  3. Ładna miniaturka i wzruszajaca...
    Pozdrawiam serdecznie :)

    Szkoda, że tak mało Jesteś na Beju

    OdpowiedzUsuń
  4. Warto sobie zafundować taki magiczny stan,
    zawsze pod ręką niebo i słońce, jak parasol na niepogodę...
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  5. Piękne słowa w wierszu ujęłaś, to prawda "nieżyciowe kłody" hamują wszelką radość życia i wstrzymują rozwój indywidualnego istnienia w tym świecie. Dlatego warto, zostawić wszystko co "nieżyciowe" i iść do przodu z każdym kolejnym dniem "w słońcu z błękitem nieba" Moc serdeczności dla Ciebie Leśna Miledy

    OdpowiedzUsuń